Sosyal Bilimlerin Metodolojisi - Max Weber Kitap özeti, konusu ve incelemesi

Mart 12, 2022

Sosyal Bilimlerin Metodolojisi kimin eseri? Sosyal Bilimlerin Metodolojisi kitabının yazarı kimdir? Sosyal Bilimlerin Metodolojisi konusu ve anafikri nedir? Sosyal Bilimlerin Metodolojisi kitabı ne anlatıyor? Sosyal Bilimlerin Metodolojisi kitabının yazarı Max Weber kimdir? İşte Sosyal Bilimlerin Metodolojisi kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi...

Sosyal Bilimlerin Metodolojisi Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Günümüz sosyal bilimleri, pek çok bakımdan, Sosyal Bilimlerin Metodolojisi’nde yer alan makalelerin yazıldığı yıllardaki durumundan farklı olsa da somut araştırma ile genel teori arasındaki ilişki her zamankinden daha yakıcı bir problem olarak varlığını hissettiriyor. Sosyolojiyi özerk bir bilgi alanı olarak var eden temel figürlerden Max Weber’in, sosyal bilimlerin teorisi ve stratejisine ilişkin problemler üzerinde yoğun bir tefekkürün ürünü olan bu yazıları, tam da bu noktada oldukça faydalı bir işlev görüyor ve somut fenomenlere dönük her türlü açıklamada teorinin vazgeçilmez olduğunu özenli ve ikna edici bir biçimde kanıtlıyor. Weber, bir yandan genel sosyolojik kavramlar arası ilişkinin temel problemleri¬ne, öte yandan ise somut tarihsel gerçekliğe yöneliyor.

Edward A. Shils’in önsözüyle okuyucuya sunulan “Sosyoloji ve İktisatta ‘Etik Tarafsızlık’ın Anlamı”, “Sosyal Bilimde ve Sosyal Politikada Nesnellik” ve “Kültür Bilimlerinin Mantığı Üzerine Eleştirel İncelemeler” başlıklı makalelerden müteşekkil bu eserde Weber, bilgimizin, birbiriyle ilgisiz monografi ve makalelerden oluşan bir kaos yığınından ibaret olmaktan kurtulup sistematik bir bilimsel teori seviyesine yükselmesini isteyen çağdaş sosyal bilimcilerin yüzleşmesi gereken meseleleri ortaya koyuyor.

Sosyal Bilimlerin Metodolojisi Alıntıları - Sözleri

• Bugün yetişen kuşak, her şeyden önce, bir kez daha şu fikre aşina hâle gelmelidir: “Şahsiyet olmak”, kasten uğraşılarak elde edilebilecek bir şey değildir ve ona (belki!) erişmenin bir tek yolu vardır, o da “görev” her ne olursa olsun, ona (ve “talep ettiği zamana”) kendini tüm benliğinle adamaktır. Üzerinde uzmanlaşılmış olgusal analize kişisel sorunları karıştırmak, sefil bir zevktir.
• Güçlü kişilik, her şeye her fırsat­ta "kişisel bir dokunuş"ta bulunmaya çalışarak kendini göstermez.
• Dizginsiz şüphe, bilginin anasıdır.
• Her hoca, kendi kişi­sel değerlerini öne sürmeye başladığında öğrencilerinin yüzlerinin aydınlandığını, daha dikkatle dinlediklerini ve dersini izleyen öğrenci mevcudunun böyle davranacağı beklentisiyle sürekli arttığını gözlem­ler.